Eskiden maddi durum gözetmeksizin aynı mahallede, şimdiki deyim ile ‘zengin – fakir’ beraber yaşardı. Şimdiki deyim ile diyorum, çünkü arkadaşlarımıza bunu hissettirmek bile bizi utandırır, ayıp sayılırdı.
Şehir ya da günlük hayatın dışında tatile gittiğinizde ki buna müsait iseniz (öyle diyorum çünkü tatil artık bir lüks), gittiğiniz yerler kendi hayat görüşüne ters ise ya saldırganlık gösteriyorsunuz ya da pasif kalıp seyretmeyi ya da orayı terk etmeyi düşünüyorsunuz.
Turistik yerlerde yaşayanlar bilirler kullanmanız gereken yerler halk plajlarıdır. İhlal edilmiş kıyılar vardır. Plajlar oralara giremezsiniz hatta giremediğiniz gibi oradaki otel ve restoranların otoparklarını dahi kullanamazsınız.
Gittiğiniz belediye plajlarında çocuklar kum kovası – küreğini değişerek kullanır ve hatta birinin olmasa bile diğeri onunla paylaşır.
Diğer bahsettiğimiz, otel ve restoranların bulunduğu yerlerde çocuklar için bir paylaşma örneği yoktur. Çünkü onlar ebeveynlerini örnek alırlar.
Büyük şehirlerde hayatını sürdürmeye çalışan insanlarımız, kıyı işgallerinden haberdar değil. Neden olsun ki? Asgari ücretle hayatta kalma mücadelesi içindedir. Hasbel kader gittiği tatilde kıyı işgalini sorgulamaz.
Yani diyorum ki, bizim kıyılarımızı, topraklarımızı, yaylalarımızı, dağlarımızı, akarsularımızı işgal ettiler, sattılar…
